Ik rouw met jou

‘Hoe doe jij dat nou.. als je alleen thuis komt? Als je weer alleen naar een verjaardag moet gaan, zonder je partner aan je zij?’ Twee dames ontmoetten elkaar op een gure dag in de winkelstraat. Echt goed kenden ze elkaar niet, wel wisten ze wat ze gemeen hadden: in dezelfde maand waren beide dames hun partner verloren. Het gesprek verliep van koetjes en kalfjes naar een veel indringender onderwerp: het alleen zijn. Het gesprek verhuisde van de straat naar een cafeetje, de kop koffie deed hen goed. Het verwarmde niet alleen hun verkleumde handen maar bracht hen die middag ook dichter bij elkaar.

De weduwe vertelde mij over deze bijzondere ontmoeting. Ze vond het fijn om even met een gelijkgestemde te kunnen sparren, even het gevoel te kunnen delen. Zij wist immers precies hoe het is.

Ik realiseerde me weer opnieuw dat rouw niet ophoudt. Wanneer ik na het nazorggesprek een familie ‘loslaat’ gaat het proces voor hen door. Rouw is er altijd. Bij het winkelen, op een verjaardag, ieder moment en ieder seizoen. De woorden ‘Ik hou van jou’ worden na overlijden ‘Ik rouw van jou’ en net zoals dat de liefde eeuwig is, blijft ook de rouw bestaan.

De twee dames bleven elkaar ontmoeten. Een kop koffie werd een wijntje op het terras. De lente was immers aangebroken en steeds vaker zagen de dames ook weer dat het leven hen nog vele lichtpuntjes te bieden had. Met aandacht voor elkaar en een luisterend oor hielpen de dames elkaar weer op weg. Het gemis droegen ze met zich mee, maar door samen te rouwen, dit samen te delen, werd het ook samen gedragen. De stappen werden minder zwaar. De beide dames konden weer voorzichtig vooruit.

Aster uitvaartzorg organiseert iedere tweede zondag van de maand ‘Bakkie Troost’ in ‘Bloesem: huis van afscheid’, van Wijkstraat 33 te Huissen. Eenieder die moet leven met gemis, is van harte welkom op 13 oktober van 15.00 tot 17.00 uur. De koffie staat klaar.

Meer columns

• Eenvoud
  ‘’Leg mij maar op een vlotje op de Rijn’’.. ‘’Breng mij maar gewoon weg en klaar…’’ of… nog erger: ‘’Zet mij maar bij buiten bij het vuil’’.. Het lijken misschien… Lees meer: Eenvoud
• Woorden
  ‘’Als alles al is gezegd, wat voegen woorden dan nog toe?’’ We zitten aan tafel om de uitvaart van haar vader te bespreken. Na een lang ziekbed heeft hij zijn… Lees meer: Woorden
• Tijd
  ‘Niet de tijd gaat voorbij.. maar jij en ik…’ Een frase uit een gedicht van Rutger Kopland. De tijd is een begrip dat in een week van afscheid nemen vaak… Lees meer: Tijd
• De ongenode gast
  Vorige week was ik een ongenode gast. DE ongenode gast. Hoezeer er vaak ook een band ontstaat in de week naar een uitvaart toe, vanuit de mooie gesprekken die worden… Lees meer: De ongenode gast