Tekens

Het is geen zeldzaamheid. Een vlinder plots op je schouder, een lamp die het ineens begeeft of de klok die stil gaat staan… Vaak suggereren nabestaanden dat ze een teken ontvangen van een overleden geliefde. Toeval bestaat niet, zegt men. Ik denk het ook en draai het woord ‘toeval’ liever om: iets wat je toevalt. Een bijzonder moment dat mij eens toeviel, gebeurde tijdens het afscheid van een pubermeisje. Het meisje had zelf gekozen om haar leven te beëindigen, iets wat vanzelfsprekend gruwelijk was voor vele mensen om haar heen. In de week naar haar uitvaart toe ging ik op zoek naar woorden voor de ceremonie. Geen gemakkelijke klus.

Ik vond de juiste toon en boodschap in een verhaal van Floortje Agema. Het verhaal ging over een spin die zó benieuwd was naar een hele grote sprong. Wetende dat ze dan uit haar web zou vallen, lonkte de vrijheid zodanig dat ze het erop waagde. Ze sprong, zweefde en was eindelijk vrij. Het verhaal van de spin raakte de genodigden zichtbaar. Ik nam na afloop weer plaats, zuchtte even diep en merkte ineens dat mijn aandacht werd getrokken naar de grond.. want daar kroop iets vliegensvlug voorbij. Je raadt het al. Er schoot een spin onder voeten van de familie vandaan. Zij zagen het ook en hun blik zei genoeg. Niks toeval. Later vertelde de moeder van het meisje dat ze het zo troostend vond. Alsof haar dochter haar wilde vertellen dat haar sprong ook een bevrijding was.

Wat het ook in werkelijkheid was, feit was dat het voorval betekenis had. Het gaf de moeder het gevoel weer dichter bij haar kind te zijn. En misschien is dat ook wel wat tekens doen, het brengt je even dichterbij degene die je mist. Of toeval bestaat is dan ook niet zo relevant. Als het je wat brengt, zoals een stukje troost, heeft het waarde. Want van troost krijg je nooit genoeg.


Meer columns

  • Eenvoud
    ‘’Leg mij maar op een vlotje op de Rijn’’.. ‘’Breng mij maar gewoon weg en klaar…’’ of… nog erger: ‘’Zet mij maar bij buiten bij het vuil’’.. Het lijken misschien… Lees meer: Eenvoud
  • Woorden
    ‘’Als alles al is gezegd, wat voegen woorden dan nog toe?’’ We zitten aan tafel om de uitvaart van haar vader te bespreken. Na een lang ziekbed heeft hij zijn… Lees meer: Woorden
  • Tijd
    ‘Niet de tijd gaat voorbij.. maar jij en ik…’ Een frase uit een gedicht van Rutger Kopland. De tijd is een begrip dat in een week van afscheid nemen vaak… Lees meer: Tijd
  • De ongenode gast
    Vorige week was ik een ongenode gast. DE ongenode gast. Hoezeer er vaak ook een band ontstaat in de week naar een uitvaart toe, vanuit de mooie gesprekken die worden… Lees meer: De ongenode gast