Stil

´Het is zo stil in huis. Natuurlijk weet ik dat het niet kan, maar ik denk steeds dat hij zo weer thuis komt. En als ik dan besef dat dit nooit meer gebeurt, wordt het alleen maar stiller…´

Ik ben op bezoek bij een weduwe wiens man enige weken ervoor is overleden. We praten na over de uitvaart die we samen hebben vormgegeven. Hoe intens en liefdevol de week was, hoe verdrietig en tegelijk troostend het afscheid. Hoe welkom het glaasje wijn was na afloop. Maar ook hoe ongenadig hard de stilte toesloeg toen de weduwe de volgende dag wakker werd. In een leeg huis.

De stilte is iets ongrijpbaars. Sterker nog: de stilte grijpt jou, op onbewaakte ogenblikken, op onverwachte momenten.

Deze week is de opmaat voor Pasen. Ook wel in religieuze kringen de ´Stille week´ genoemd. Een week waarin christenen zich voorbereiden op het Paasfeest. Een week die met de dag donkerder wordt, waarin het passieverhaal wordt herdacht en het uiteindelijk  uitmondt in de verlichting van Pasen.

Maar wat als een stille week niet ophoudt? Wat als de dagen donker blijven?

Het overkomt zoveel mensen die alleen achterblijven na het overlijden van een dierbare. Het invullen van de leegte is onmogelijk. Het leven met de stilte valt zwaar.

Voor christenen is het de Messias die de stilte doorbreekt. Die het tij doet keren.

Ik draag deze week op aan al die mensen die moeten leven met de stilte van het gemis. Ik wens hen toe dat er verlichting komt. Misschien is hun Messias wel een familielid die een lief gebaar toont, een buurvrouw die hen uitnodigt voor een kopje koffie, of een verre vriend die een kaartje stuurt als troost. Laten we omkijken naar iedereen die leeft in de stilte. Laat je horen. Verlicht hen zodat de stilte, al is het maar voor even, een stem krijgt.


Meer columns

  • Eenvoud
    ‘’Leg mij maar op een vlotje op de Rijn’’.. ‘’Breng mij maar gewoon weg en klaar…’’ of… nog erger: ‘’Zet mij maar bij buiten bij het vuil’’.. Het lijken misschien… Lees meer: Eenvoud
  • Woorden
    ‘’Als alles al is gezegd, wat voegen woorden dan nog toe?’’ We zitten aan tafel om de uitvaart van haar vader te bespreken. Na een lang ziekbed heeft hij zijn… Lees meer: Woorden
  • Tijd
    ‘Niet de tijd gaat voorbij.. maar jij en ik…’ Een frase uit een gedicht van Rutger Kopland. De tijd is een begrip dat in een week van afscheid nemen vaak… Lees meer: Tijd
  • De ongenode gast
    Vorige week was ik een ongenode gast. DE ongenode gast. Hoezeer er vaak ook een band ontstaat in de week naar een uitvaart toe, vanuit de mooie gesprekken die worden… Lees meer: De ongenode gast