Het slot is eraf

Het slot is eraf… de zomer biedt weer perspectief en ook in uitvaartland kunnen we zeggen: hopelijk hebben we het ergste gehad. En daarmee doel ik natuurlijk op de maatregelen die ruim anderhalf jaar zoveel momenten van afscheid hebben bepaald. Het was geen gemakkelijke tijd, schrijnend vaak en zo moeilijk als je mensen, hoe graag je dat ook wilt, niet het afscheid kunt geven wat ze eigenlijk wensten. En toch, terugkijkend op deze intensieve tijd, denk ik ook dat het eenieder wat gebracht heeft. Meer van vorm naar de kern; een jaar geleden schreef ik daar al een column over. Maar nu de aantallen aanwezigen op een uitvaart zijn losgelaten lijkt zich voorzichtig een trend voort te zetten. Waar voorheen nog wel eens lang gewikt en gewogen werd wie uitgenodigd werd op een uitvaart, dwong de coronacrisis men tot selectie. Niet eens zo’n hele slechte ontwikkeling. Want waarom zou je mensen uitnodigen die je bij leven ook weinig zag? Bijna gekscherend hoorde ik een meneer eens zeggen, in voorbereiding op zijn afscheid: ‘’Wie op mijn verjaardag komt, is ook welkom op mijn uitvaart’’. Ik kon meneer geen ongelijk geven. Want wie wil je naast je hebben staan in tijden van verdriet? Bij wie vind je steun en met wie wil je graag na afloop napraten, iets anders dan beleefde en ‘verplichte’ praatjes…? Het zijn geen gekke vragen om te stellen. Het mag ook, omdat je immers altijd zelf de regie hoort te behouden bij het regelen van een uitvaart. Misschien zijn de grootschalige uitvaarten, bijgewoond door de hele buurt, verre neven of vage tantes, wel verleden tijd. Ik verwacht dat er in ieder geval bewuster over wordt nagedacht. En dat mag best worden toegejuicht. Afscheid nemen zoals je leefde. Met de mensen die écht nabij waren.

Het slot is eraf en we gaan vooruit. Ik wens u namens het team van Aster een mooie zomer toe, met uw liefsten heel dichtbij.

Meer columns

• Eenvoud
  ‘’Leg mij maar op een vlotje op de Rijn’’.. ‘’Breng mij maar gewoon weg en klaar…’’ of… nog erger: ‘’Zet mij maar bij buiten bij het vuil’’.. Het lijken misschien… Lees meer: Eenvoud
• Woorden
  ‘’Als alles al is gezegd, wat voegen woorden dan nog toe?’’ We zitten aan tafel om de uitvaart van haar vader te bespreken. Na een lang ziekbed heeft hij zijn… Lees meer: Woorden
• Tijd
  ‘Niet de tijd gaat voorbij.. maar jij en ik…’ Een frase uit een gedicht van Rutger Kopland. De tijd is een begrip dat in een week van afscheid nemen vaak… Lees meer: Tijd
• De ongenode gast
  Vorige week was ik een ongenode gast. DE ongenode gast. Hoezeer er vaak ook een band ontstaat in de week naar een uitvaart toe, vanuit de mooie gesprekken die worden… Lees meer: De ongenode gast