Het einde der dingen

Als uitvaartbegeleider wordt mij vaak gevraagd: ´Vind je het geen zwaar werk; je hebt altijd met verdriet te maken?´ Ik begrijp deze vraag goed, en leg meestal uit dat ik inderdaad vaak in droevige situaties terecht kom. Daar staat echter tegenover dat afscheid nemen niet alléén maar met tranen gepaard gaat. Naast het verdriet ontstaat er vaak ook ruimte voor een glimlach om de mooie herinneringen, kunnen er grappen worden gemaakt over de gekke eigenschappen die de overledene had. En niet zelden brengt het een familie dichter bij elkaar, leert men elkaar beter en soms ook op een andere manier kennen. Zo wordt het heengaan van dierbare meer dan alleen loslaten: het verbindt en levert mooie momenten op.

Vorige week werd ik getagd door een facebookvriendin die een quote citeerde van Beau Taplin. Ze moest erbij denken aan de manier waarop ik mijn werk beschrijf. Ik was direct geraakt door de rake woorden:

Het verliezen van een geliefde is hartverscheurend, maar soms ook adembenemend en mooi. Het einde van een leven laat prachtige herinneringen ontstaan. Een simpel moment dat je ooit samen deelde, krijgt een gouden en onuitwisbaar randje.

De dag dat je afscheid neemt van een dierbare, is van grote waarde. Het is hét moment dat in alle facetten moet kloppen. De verhalen, de muziek, de beelden: de hele sfeer van de uitvaart moet uitademen wie je geliefde was, en wat hij of zij voor je betekent heeft. Een uniek mens verdient een uniek afscheid. Doordrenkt met unieke klanken en woorden. Ieder gebaar draagt bij aan het loslaten, en draagt bij aan het verbinden. Zo kan een moment waarop je adem stokte, een moment worden die je in inademt als een krachtig nieuw begin. Geen einde der dingen, maar een nieuw begin op de mooiste plek: geborgen in je hart.

Meer columns

• Eenvoud
  ‘’Leg mij maar op een vlotje op de Rijn’’.. ‘’Breng mij maar gewoon weg en klaar…’’ of… nog erger: ‘’Zet mij maar bij buiten bij het vuil’’.. Het lijken misschien… Lees meer: Eenvoud
• Woorden
  ‘’Als alles al is gezegd, wat voegen woorden dan nog toe?’’ We zitten aan tafel om de uitvaart van haar vader te bespreken. Na een lang ziekbed heeft hij zijn… Lees meer: Woorden
• Tijd
  ‘Niet de tijd gaat voorbij.. maar jij en ik…’ Een frase uit een gedicht van Rutger Kopland. De tijd is een begrip dat in een week van afscheid nemen vaak… Lees meer: Tijd
• De ongenode gast
  Vorige week was ik een ongenode gast. DE ongenode gast. Hoezeer er vaak ook een band ontstaat in de week naar een uitvaart toe, vanuit de mooie gesprekken die worden… Lees meer: De ongenode gast